Category: รีวิวหนัง

ออกตัวเลยครับว่าเป็นแฟนนิยายชุดอเล็กซ์ ครอส ของ James Patterson ตามอ่านนิยาย (เท่าที่จะหาได้ในไทย) แล้วก็ตามดูหนัง 2 ภาคก่อนที่ Morgan Freeman มาสวมบทครอส Alex Cross ภาคนี้หยิบเอาเค้าโครงของนิยายเล่มที่ 12 ในชุดมาผูกเป็นเรื่อง โดยนักสืบอเล็กซ์ ครอสของเรา (Tyler Perry) ต้องมาขับเคี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่องฉายาปิกัสโซ่จอมสับที่แสนจะโหดเหี้ยม และมันยังฝากรอยแผลชีวิตครั้งสำคัญให้กับครอสด้วย ว่าตามจริงคือผมชอบ 2 ภาคที่แล้วมากกว่าครับ อย่างแรกเลยคือ Freeman เล่นบทนี้ไว้ดีมากๆ…

นี่คือตอนสุดท้ายของเดอะ ด็อกเตอร์คนที่ 10 (David Tennant) นะครับ อันที่จริงคือเป็นตอนส่งท้ายของผู้สร้าง Russell T. Davies ด้วย เพราะหลังจากตอนนี้ทีมสร้างซีรี่ส์ชุดนี้ก็เปลี่ยนมือไปสู่ Steven Moffat ผู้ปลุกชีพซีรี่ส์ Sherlock อันลือลั่นนั่นเอง ตอนนี้ก็เป็นการปะทะกันอีกครั้งระหว่างเดอะ ด็อกเตอร์กับเดอะ มาสเตอร์ (John Simm) สุดยอดวายร้ายคู่อาฆาตที่เจ้าเล่ห์ประหนึ่งโจ๊กเกอร์ ทั้งโหดและอารมณ์ขันร้ายๆ เยอะ ตัวละครสำคัญอีกรายก็คือ วิลเฟรด มอทท์ (Bernard Cribbins)…

ยอมรับเลยครับว่าตอนแรกที่ผมรู้ว่าด็อกเตอร์คนใหม่จะรับบทโดย Peter Capaldi นั้น ผมไม่เคยคิดเลยว่าผมจะชอบด็อกเตอร์คนใหม่คนนี้ขนาดนี้ ^_^ รู้ครับว่า Capaldi เป็นนักแสดงที่เก่ง (ดูจากตอนเล่นเป็นคาร์ดินัลริเชลิว ในซีรี่ส์ The Musketeers ก็ได้ครับ บารมีพอเหมาะมากๆ) แต่ตอนนั้นผมนึกภาพไม่ออกจริงๆ ว่าคาแรคเตอร์ของด็อกเตอร์คนใหม่ในคราบ Capaldi จะออกมาเป็นยังไง และผลก็คือ Steven Moffat ทำได้ครับ เขาปรับทิศทางและสไตล์คาแรคเตอร์ของด็อกเตอร์ให้เข้ากับ Capaldi เช่นเดียวกับที่ Capaldi สวมบทนี้ได้อย่างยอดเยี่ยม และยังมันยังกลายเป็นการเพิ่มอะไรที่สดใหม่ใส่ลงในซีรี่ส์ได้อีกด้วย สิ่งที่สัมผัสได้เลยคือด็อกเตอร์คนนี้มีมิติมากขึ้น…

การดู NCIS ปี 13 นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผมเลยครับ มันเกิดความรู้สึกหลายๆ อย่างผสมกันนะ ซึ่งเดี๋ยวจะเล่าเหตุผลต่อไปครับ แต่บอกก่อนเลยว่ามันสปอยล์แน่ๆ ดังนั้นใครไม่อยากทราบไม่ต้องอ่านต่อครับ เอาเป็นว่าถ้าอยากรู้ว่าปีนี้สนุกไหม ก็ตอบได้เลยครับรู้ว่าปีนี้ยังคงสนุกและน่าติดตาม สมการรอคอยสำหรับแฟนๆ ครับ หลายอย่างลื่นไหลมากขึ้นและปมตัวละครก็ถือว่าน่าสนใจขึ้นด้วย ที่บอกว่ารู้สึกไม่ง่ายก็เพราะผมรู้ตั้งแต่ก่อนดูแล้วครับ ว่าจะมีตัวละครบางตัวจากไปในปีนี้ เนื่องจากผู้แสดงบอกแต่เนิ่นๆ ว่าจะขออำลาจากซีรี่ส์นี้แล้วนะ และตัวละครที่ว่าก็คือ โทนี่ ดินอซโซ่ ที่ Michael Weatherly แสดงนั่นแหละครับ พอรู้ก่อนก็เลยแอบใจหายครับ รู้ว่าเมื่อตอนสุดท้ายของปีมาถึง เราก็ต้องเตรียมโบกมืออำลาโทนี่แล้วล่ะนะ ซึ่งคนอื่นจะรู้สึกอย่างไรก็ไม่อาจทราบนะครับ…

หนังจีนสากลแนวสืบสวน เรื่องของ เกาฟง (กั๊วะจิ้นอัน) ลูกชาย เกาจั๊วะเหวิน นักธุรกิจค้าเครื่องสำอางค์รายใหญ่ ที่ต้องเผชิญกับเรื่องราวมากมาย (หลักๆ ก็คือคดีฆาตกรรมน่ะแหละฮะ) เขาก็เลยต้องหาทางแก้ปริศนาต่างๆ ที่เกิดขึ้นเพื่อสืบหาความจริง หนังเข้มข้นมากครับ เรื่องราวพลิกไปมาตลอด มาในแนวสืบสวนสไตล์คินดะอิจิ, โคนัน ช่วงต้นๆ นี่เดาอะไรไม่ถูกเลยครับ ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ละปมแทนที่จะคลี่คลาย กลับดึงไปสู่ปมอื่นๆ อีก ดูแล้วลุ้นมากเลยครับ สนุกและน่าติดตามจริงๆ แรกๆ นั้นผมรู้สึกว่า พี่กั๊วะจิ้นอันแกยังมีบารมีไม่มากพอน่ะครับ ไม่รู้สึกว่าแกเหมาะจะรับบทนำซักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะพี่แกรับบทสมทบมากไปล่ะมั้ง ผมเลยยังไม่ชิน…

เท่าที่เห็นตอนนี้ คะแนนนิยมของซีรี่ส์นี้ถือว่าไม่เลวครับ เหมือนจะมีคนโดนใจอยู่ไม่น้อย แต่ผมเองนั้นต้องขอสารภาพเลยครับว่า ดูแล้วก็โอเค ชอบในระดับหนึ่ง แต่ไม่ได้ชอบมากเท่ากับ DareDevil หรือ Jessica Jones 2 ตอนแรกนี่ผมว่าเวิร์กครับ เปิดเรื่องเกริ่นเล่าปูเข้าพล็อตหลักได้ดี มีปมให้เราสนใจอยู่พอสมควร แต่ตอนที่ 3 – 9 สำหรับผมนั้นถือว่าออกแนว “เรื่อยๆ” ถ้าให้พูดตรงๆ คือผมว่าจริงๆ ถ้าเขียนบทรวบให้เหลือ 2 – 3 ตอนได้ก็คงจะดี ว่าง่ายๆ คือมันดูเป็นการ…

เชื่อว่า The Mist ฉบับหนังทำให้หลายคนพูดไม่ออกกับตอนจบของมันก็ จำได้ว่าผมนั่งอึ้งอยู่ในโรงไปพักหนึ่ง แต่ก็พูดได้เต็มปากครับว่ามันเป็นหนึ่งในหนังที่ดัดแปลงจากนิยายของ Stephen King ได้อย่างดีมากๆ เรื่องหนึ่ง แล้ว 10 ปีก็ผ่านไป ตอนนี้มีคนอาจหาญดัดแปลงมาเป็นซีรี่ส์ ปีแรกความยาว 10 ตอน (ก็ไม่รู้ว่าจะมีอนาคตแค่ไหนสำหรับปีต่อไป) เอาเป็นว่าถ้าดูเฉพาะปีแรก ก็ถือว่าไม่มีอะไรโดดเด่น คือมันดูได้เรื่อยๆ ครับ แต่ความน่าติดตามยังไม่มากเท่าไร พอดูซีรี่ส์จบ มันทำให้รู้สึกว่าความยาวแค่สองชั่วโมงในฉบับหนังนั้นมันเป็นอะไรที่พอดีแล้วน่ะครับ มันพอเหมาะกับเรื่องราว ปมและความสยองต่างๆ มันชวนติดตามไปจนจบ แบบไม่ต้องเยิ่นเยื้อยืดเยื้ออะไร เคล็ดลับอย่างหนึ่งของหนังที่เข้าท่าก็คือ…

หลังจากผู้กำกับ James L. Brooks คว้า 5 ออสการ์จากเรื่อง Terms of Endearment แล้วเขาก็พักงานทำหนังไปหลายปีเลยครับ และนี่ก็คือหนังเรื่องแรกที่เขาทำหลังจากได้ออสการ์สาขาผู้กำกับยอดเยี่ยมมาครองในคราวนั้น Brooks เขียนบทเรื่องนี้เองครับ ตอนแรกเขาตั้งใจจะให้ Debra Winger (ที่เคยร่วมงานกันมาแล้วจาก Terms of Endearment) มาแสดงนำ เนื้อหาจะว่าด้วยงานหลังกล้องของคนทำข่าว และตัวเอกก็จะเป็นหญิงแกร่งผู้อยู่หลังกล้องรายการข่าว ซึ่ง Brooks เขียนโดยได้แรงบันดาลใจมากจากชีวิตจริงของ Susan Zirinsky โปรดิวเซอร์สาวแกร่งของรายการข่าวช่อง CBS ทีนี้พอบทเสร็จหนังก็พร้อมถ่ายทำ แต่พอดีว่า Winger ตั้งครรภ์ครับ ทำให้เธอต้องเดินออกจากโปรเจคท์ไป และทีมงานก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาแคสติ้งดารามารับบทนำแทนเธอ ซึ่งดาราที่อยู่ในลิสต์ก็มี Sigourney Weaver, Judy Davis, Elizabeth McGovern, Christine…

หนังผจญภัย+ไซไฟ+เบาสมองที่ Steven Spielberg อำนวยการสร้างครับ (ยุค 80 ตอนชื่อเขากำลังดังนั้นเขาอำนวยการสร้างหนังไว้เพียบ ส่วนมากก็จะเป็นแนวผจญภัยหรือไม่ก็ไซไฟครับ) เรื่องของทัค (Dennis Quaid) นักบินกองทัพที่ชอบทำตัวสำมะเลเทเมาไปเรื่อย ทีนี้อยู่มาวันหนึ่งเขาได้รับงานสำคัญครับ นั่นคือไปนั่งบังคับขับยานย่อส่วนที่เหล่านักวิทยาศาสตร์กำลังทำการทดลอง ตามกำหนดการเดิมนั้นยานของทัคจะถูกฉีดเข้าไปในกระต่าย แล้วทีมงานก็จะคอยทดลองและติดตามผล แต่แล้วกลับเกิดเหตุไม่คาดคิดเมื่อมีคนบุกมาหมายจะขโมยงานชิ้นนี้ไป ทำให้นักวิทยาศาสตร์เจ้าของงานต้องรีบหนีพร้อมพาเอายานที่ทัคขับ (ที่ถูกบรรจุในเข็มฉีดยา) หนีไปด้วย แล้วเมื่อโดนล่าแบบจวนตัวเขาก็ตัดสินใจฉีดยานของนิคเข้าไปในร้างของแจ็ค พัตเตอร์ (Martin Short) พนักงานซูเปอร์มาร์เก็ตจอมวิตกจริต แล้วจับพลัดจับผลูทัคกับแจ็คก็ต้องช่วยกันหาทางเอาตัวรอดและรับมือกับวายร้ายที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ก็เป็นหนังแนวผจญภัยไซไฟที่ดูได้เพลินๆ แบบยุค 80 น่ะครับ ถ้าถามว่าสนุกโคตรๆ ไหม…

เป็นหนังตลกร้ายซ่อนเงื่อนที่มันส์ใช้ได้เรื่องหนึ่งเลยครับ โดยส่วนตัวผมออกจะชอบมากพอสมควรเพราะรสชาติมันถูกปาก จังหวะการเดินเรื่องมันเร็วและมีความเจ็บแสบแทรกซึมอยู่ในเนื้อหา อีกทั้ง 2 ดารานำก็เล่นได้ลื่นมากจนน่าปรบมือเลยล่ะ เรื่องของสเตฟานนี่ (Anna Kendrick) คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่จู่ๆ ก็ได้ผูกมิตรกับเอมิลี่ (Blake Lively) สาวหรูดูเลิศเปี่ยมสไตล์และรวยมาก ทั้งคู่ดูไม่น่าจะไปกันได้เพราะมีความต่างกันหลายอย่าง แต่กระนั้นพวกเธอก็ยังไปมาหาสู่กันอยู่หลายหน แต่แล้ววันหนึ่งเอมิลี่ก็หายตัวไปครับ สเตฟานนี่ก็เลยพยายามตามหา โดยที่เธอไม่รู้เลยครับว่านั่นน่ะคือจุดเริ่มแห่งความวุ่นวายหายนะขนานใหญ่สำหรับเธอ หนังดูเพลินมากครับ คือจริงๆ หนังมันมีความเป็นแนวระทึกขวัญผสมลึกลับนะ แต่โทนเรื่องมันออกมาในแนวตลกร้ายเจ็บแสบ จุดแรกที่ผมชอบเลยก็คือการเดินเรื่องแบบนี้นี่แหละครับ มันออกรสมากๆ เหมือนหนังเดินเรื่องไปแล้วก็มีเครื่องปรุงเครื่องเคียงเรียงใส่มาให้เราเพลินตลอด ไม่ว่าจะ Soundtrack เจ๋งๆ ส่วนใหญ่ในเรื่องนี้จะใช้เพลงฝรั่งเศสยุค…