BLUE THERMAL – ทฤษฏีสีฟ้า
— 6.6/10 —
เป็นอนิเมะที่ดูเพลิน ภาพสวย นางเอกน่ารัก
เล่าเรื่องเร็วจนไม่ชวนให้อินกับสิ่งไหนเลย
หนังมันเรื่อย ๆ เกินไปจนไร้จุดพีค
นี่เป็นหนังอนิเมะที่สร้างมาจากมังงะชื่อเดียวกัน ที่บอกเลยว่าตั้งแต่ดูตัวอย่างก็ทำให้เกิดความอยากดูแล้ว ทั้งเรื่องราว ลายเส้น เพลงประกอบ กับเรื่องราวที่บอกเล่าถึง สึรุทามะ ทามากิ หญิงสาวที่พึ่งเข้ามหาวิทยาลัย อยากใช้ชีวิตใหม่ในเมืองแห่งใหม่ไกลบ้านเกิดรวมถึงการตามหาความรัก จนเธอได้จับพลัดจับพลูมาอยู่ชมรมเครื่องร่อน ที่นั่นเธอได้พบกับมิตรภาพและความรักที่เรียกว่า “ท้องฟ้า”
ก่อนดูหนังเรื่องนี้ไม่รู้มาก่อนเลยว่ามีมังงะมาก่อน ไม่เคยอ่าน ไม่เคยเห็นหรือรู้จักเลย เพราะฉะนั้นจะขอแสดงความคิดเห็นเฉพาะในเวอร์ชันอนิเมะเท่านั้นและไม่สามารถเปรียบเทียบจากมังงะได้ว่าเหมือนหรือต่างแค่ไหน
Blue Thermal เป็นอนิเมะที่ดูเพลิน เพลินแบบเพลินจริง ๆ หนังไม่ได้น่าเบื่อ แต่ก็ไม่ได้สนุกขนาดนั้น มันมีความเรื่อย ๆ ที่ไม่น่าเบื่อดี บวกด้วยงานภาพท้องฟ้า ต้นไม้ ใบหญ้าอันงดงาม อาจจะไม่ได้สวยสมจริงจนว้าวแบบงานของ Makoto Shinkai แต่ก็ยังเป็นงานที่สวยอยู่ดี ตามมาด้วยเสียง ดนตรีประกอบที่ไพเราะส่งเสริมเรื่อง คาแรคเตอร์ตัวละครน่ารัก ๆ ของนางเอก สึรุทามะ ทามากิ และมุกต่าง ๆ ทำให้ยิ้มบ้างหัวเราะบ้างประปราย ก็ทำให้หนังมันยิ่งเพลินเข้าไปใหญ่ ชอบความที่เนื้อเรื่องมันไม่ได้เหนือจินตนาการ คือมันตั้งอยุ่บนพื้นฐานความธรรมดา ความเป็นไปได้ แต่มันอาจเป็นมุมมองที่เราไม่เคยสัมผัส ไม่เคยเห็น เรียกได้ว่าไม่รู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับเครื่องร่อนและท้องฟ้าเลย ใกล้เคียงสุดคงมองออกไปนอกหน้าต่างตอนขึ้นเครื่องบินแหละมั้ง
แต่น่าเสียดาย ที่หนังมีจังหวะการเล่าที่รวดเร็วมาก ทุกอย่างเกิดขึ้นไวและผ่านไปไวมาก จนเราไม่ทันได้ซึมซับกับเหตุการณ์ หรือห้วงอารมณ์ตรงหน้าได้สักเท่าไหร่ก็ผ่านไปเหตุการณ์ต่อไปซะละ รวมถึงมันกลายเป็นว่าเรายังรู้จักตัวละครน้อยเกินไป โดยเฉพาะตัวละครอื่น ๆ ในเรื่องนอกจากนางเอกเป็นชาวบ้าน 1-2-3-4-5 ไปโดยปริยายเลย ไม่ได้รู้สึกว่ามันเติมเต็มเรื่องราว เหมือนกลางเป็นองค์ประกอบเสริมเรื่องราวนางเอกเฉย ๆ ด้วยซ้ำ การพัฒนาตัวละครหลักมันเลยดูขัด ๆ มันก้าวกระโดดเกินไปด้วยซ้ำ รวมถึงเรื่องข้อมูลของเครื่องร่อนต่าง ๆ ที่ให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับมันน้อยมาก ผิวเผินจริง ๆ คือไม่ต้องทฤษฏีจ๋าก็ได้ แต่อยากจะรู้อะไรมากกว่านี้อีก นอกเหนือจากนั้นระหว่างทางก็มีหลายเรื่องหลายจุดที่ชวนสงสัยเต็มไปหมด ทั้งหมดนั้นมันจึงทำให้หนังมันกลาง ๆ ไร้จุดพีคไปอย่างน่าเสียดาย จุดที่ควรจะขยี้ก็ไปซะเร็วเลย บางจุดก็ควรจะให้คนดูได้เห็นบ้าง มันเป็นแบบนี้หลายฉากเลย
สรุปแล้ว Blue Thermal – ทฤษฏีสีฟ้า เป็นหนังอนิเมะที่ดูได้เพลิน ๆ ภาพสวย เพลงเพราะ ตัวละครนางเอกน่ารัก แต่มันค่อนข้างจะเรื่อย ๆ เล่าเรื่องเร็วผ่านหลากหลายเหตุการณ์ไปในเวลาอันรวดเร็วมาก จนเราไม่ได้อินหรือสัมผัสความรู้สึกที่ตัวอนิเมะส่งมาเลย จึงนับว่าเป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริง ๆ