ตัวอย่าง
เรื่องย่อ
กลุ่มเพื่อนเก่าสมัยไฮสคูลกลับมางานปาร์ตี้คืนสู่เหย้านัดพบสังสรรค์กันอีกครั้ง แต่แล้วก็เกิดเหตุนักร้องนักแสดงดังที่เป็นอดีตศิษย์เก่าตายแบบปริศนา โดยหลักฐานเบื้องต้นพุ่งเป้าไปที่ “อนิก” หนุ่มผิวดำที่เป็นคนสุดท้ายในห้องที่เกิดเหตุกับเหยื่อ เขาจึงพยายามหาทางพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง โดยที่ยังต้องหาทางสานสัมพันธ์กับเพื่อนสาวในวัยเรียนที่เขาแอบชอบมาตลอดด้วย
รีวิว
ซีรีส์สืบสวนที่ดูเหมือนแนวตลกไม่จริงจัง แต่ความจริงเป็นซีรีส์ที่จริงจังกับรายละเอียดทุกอย่างในแต่ละตอนมาก แต่ด้วยความตลกของเรื่องทำให้หลายๆ อย่างที่นำเสนอออกมาถูกมองข้ามไป ซึ่งแอบน่าเสียดายมากที่เรื่องพยายามจะตลกแหวกแนวกันทุกตอนจนเกินไปหน่อย ซึ่งในเรื่องนี้จะแบ่งเวลาให้แต่ละตอนเป็นการเล่าเรื่องในงานปาร์ตี้ของแต่ละคนผ่านตัวละคร 7 คน จากทั้งหมด 8 ตอน ตอนสุดท้ายจะเป็นตอนเฉลยเรื่องราวทั้งหมด โดยหยิบจับจากเรื่องเล่าทั้ง 7 ตอนมาย้อนให้ดูว่าใครมีพิรุธตรงไหน และใครที่เล่าเรื่องโกหกให้ตำรวจนักสืบฟัง ซึ่งพอเฉลยในตอนท้ายเราถึงรู้ว่าทุกตอนที่เล่ามาทั้งหมดเกี่ยวข้องกันทุกจุดจริงๆ แบบที่สามารถย้อนไปดูต่อฉากจับผิดตามได้เลย ซึ่งจุดนี้คือความเจ๋งของเรื่องที่คิดมาดี มีบทเฉลยที่ลงตัว อธิบายได้ทุกอย่าง พร้อมกับจบคดีในตัวเลยไม่มีค้างต่อไปซีซั่นต่อไป
แต่สิ่งที่เรื่องนี้มีปัญหานิดๆ ก็คือการที่พยายามทำให้เรื่องดูแหวกแนวในบางตอนมากไปหน่อย อย่างตอนของเพื่อนซี้อนิกที่ฝันอยากเป็นนักร้อง คำให้การของเขาก็กลายเป็นการเล่าเรื่องแบบหนังเพลงไป คืออยู่ๆ เรื่องก็ตัดให้ทั้งตอนเป็นหนังเพลงไปเลย ซึ่งจะว่าครีเอทให้สนุกมันก็พอได้ แต่คือพอดูๆ ไปมันกลายเป็นมีแต่น้ำมากไปหน่อย เพราะเสียเวลาไปกับฉากร้องเพลงเหมือนเรามานั่งดูฉากเต้นในหนังอินเดียติดๆ กันอะไรแบบนั้น หรืออีกตอนที่เป็นนางเอกของเรื่องเล่าโดยตัดเรื่องเป็นการ์ตูนอนิเมชั่น คือเราเข้าใจว่าคนสร้างอยากครีเอทให้แต่ละตอนมีแนวการนำเสนอแปลกใหม่ แต่คือมันแปลกเกินไป แล้วก็ไม่สนุกอีกต่างหาก ยิ่งพอตัดอารมณ์จากการเล่าเรื่องปกติกลับไปอนิเมชั่นหยาบๆ ยิ่งทำให้รู้สึกว่ากลายเป็นตอนที่แย่แบบไม่รู้จะดูไปทำไมเลย ซึ่งอะไรแบบนี้แหละที่ทำให้ซีรีส์เรื่องนี้ดูมีปัญหาอยู่บ้าง แต่ถ้าตัดพวกตอนแปลกๆ แบบนี้ไป ตอนที่เล่าเรื่องราวตามปกติก็ถือว่าทำได้ดีเลย ตอนดูเราอาจจะแค่เพลินๆ กับตลกบ้างพอสมควร แต่พอตอนจบที่เรื่องราวทุกฉากสำคัญหมดทำให้เรื่องราวพวกนี้ดูเจ๋งขึ้นมาทันที เพราะเป็นคนดูเองที่ไม่ทันคิดตามทั้งๆ ที่เรื่องแทบจะเฉลยแบบจะๆ ให้เห็นตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าใครคือคนร้าย
ตัวเรื่องมีเส้นเรื่องรองเป็นความรักของอนิกกับโซอี้ ซึ่งเขากลับมางานนี้เพื่อพบเธอโดยเฉพาะ หลังรู้ว่าเธอหย่าจากสามีที่เป็นอดีตหัวโจกแกล้งเขาไปแล้ว แต่ก็ไม่หย่าขาดจากกัน เส้นเรื่องรองนี้กลับทำได้สนุกกว่าตอนสืบสวนซะอีก เพราะเรื่องราวมันสลับซับซ้อนจากการที่ใครๆ ก็หมายตาโซอี้ในงานนี้แบบเดียวกับอนิก แล้วก็กลายเป็นศึกชิงนางอีรุงตุงนังที่สนุกมาก โดยแอบมีฉากโรแมนติกเล็กๆ แทรกอยู่ด้วย ซึ่งคนดูก็ต้องลุ้นแหละว่าอนิกจะแก้ข้อกล่าวหาตัวเองได้พร้อมกับสานรักกับโซอี้ได้ด้วยรึเปล่า ซึ่งเป็นบทสรุปสุดท้ายของเรื่องราวต่อจากการไขคดีนี้ด้วย
ในเรื่องยังถ่ายทอดอารมณ์ของงานปาร์ตี้คืนสู่เหย้าได้เป็นอย่างดี ตัวเรื่องทำให้เห็นว่าการกลับมาพบกันของเพื่อนวัยเรียนเป็นอย่างไรในทุกแง่มุม ทั้งหัวโจกในอดีต เด็กที่ถูกแกล้ง สาวป๊อบประจำโรงเรียน ก๊วนเด็กเนิร์ด เป็นแนวเรื่องการกลับเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาไว้สมัยอดีต ซึ่งเรื่องก็สละเวลาให้ 1 ตอนมีฉากย้อนอดีตไปยังสมัยพวกนี้เป็นเด็ก แต่ก็ใช้ตัวแสดงตอนโตนี่แหละไปแต่งตัวเป็นเด็กสมัยนั้น ซึ่งก็ทำให้ตอนนี้มันกลายเป็นตอนตลกแบบเก๋ๆ เหมือนเด็กโข่งกันทุกคน นอกจากนี้แล้วเรื่องยังพยายามเล่นธีมงานปาร์ตี้ทั้งเรื่องด้วย โดยที่เกิดเหตุเป็นปาร์ตี้ต่อจากปาร์ตี้งานคืนสู่เหย้า แล้วก็ยังมีปาร์ตี้ย้อนอดีตเรียนจากตอนนี้ด้วย ซึ่งก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับการไขคดีในปัจจุบันด้วย
สรุป The Afterparty สนุกและดีไหม
ดูเพลินๆ สนุกพอสมควร จะติดก็ตรงบางตอนที่ทำออกมาฉีกแนวไปหน่อย โดยรวมถือว่าเป็นซีรีส์สืบสวนสั้นๆ 8 ตอนจบที่โอเคเลยครับ