Max (2015) แม็กซ์ สี่ขาผู้กล้าหาญ

11224256_1095019497195517_7469001735929698746_n

Max อีกหนึ่งหนังที่ขอแนะนำสำหรับคนที่คนรักสุนัขครับ

“แม็กซ์” คือสุนัขทหารผู้แสนซื่อสัตย์ที่คอยดูแลนายของมันอย่างสุดกำลัง แต่หลังจากเกิดเหตุความสูญเสียทำให้แม็กซ์ก็ถูกส่งกลับมายังอเมริกา และตามกฎแล้วมันต้องถูกปลดระวาง (ด้วยการปลิดชีวิต เพราะสุนัขที่ได้รับการฝึกเพื่อรบถือเป็นสุนัขที่สามารถก่ออันตรายได้ โดยเฉพาะในกรณีที่เจ้านายไม่ได้อยู่ดูแลมันอีกต่อไป)

แต่ยังดีครับที่ครอบครัวของเจ้านายมันเลือกอุปการะมันแทน และผู้ดูแลคนใหม่ก็คือจัสติน (Josh Wiggins) น้องชายของ ไคล์ (Robbie Amell) นายเก่าของแม็กซ์ ซึ่งแม็กซ์ก็เชื่องกับจัสตินประหนึ่งกับมันรู้ว่าเขาคือน้องชายร่วมสายเลือดของเจ้านายที่มันเคารพ

นี่คือหนังว่าด้วยสุนัขแสนซื่อสัตย์ แต่ต้องบอกก่อนว่าอารมณ์ของหนังไม่เชิงบันเทิงนัก มันไม่ใช่หนังตลกเบาสมองสำหรับครอบครัว เพราะพล็อตรองว่าด้วยการที่เจ้าแม็กซ์ยังคงทรมานกับการจากไปของนาย อีกทั้งมันยังไม่ไว้ใจไทเลอร์ (Luke Kleintank) เพื่อนของไคล์ที่ดูจะมีลับลมคมในยังไงก็ไม่รู้ ซึ่งพล็อตรองที่ว่านี่ก็นำมาสู่เรื่องคอขาดบาดตายเหมือนกันครับ

ผมมองว่าหนังดูได้เรื่อยๆ ไม่ผิดหวัง แต่ก็ไม่สมหวังเท่าไร คือดูแล้วมันก็โอเคน่ะครับ แต่โทนเรื่องมันดูหดหู่หน่อยๆ มันไม่เชิงเป็นหนัง Feel Good สักเท่าไร แต่ก็ไม่ได้แปลว่าหนังมัน Feel Bad หรือเคร่งเครียดนะครับ แต่ผมหมายถึงจังหวะของเรื่องที่มันดูจริงจัง พล็อตรองที่เกี่ยวกับธุรกิจผิดกฎหมาย โทนไม่เลยไม่เหมือนหนังอย่าง Hachiko, Red หรือ Eight Below ที่แม้จะมีเรื่องคอขาดบาดตายเหมือนกัน แต่มันแฝงไว้ด้วยอารมณ์ละมุน เจือไว้ด้วยความหวังและความรู้สึกเชิงบวก

ในขณะที่เรื่องนี้จัดว่ากลางๆ ครับ ไม่บวกแต่ก็ไม่ลบ ไม่ทำให้รู้สึกแย่ แต่ก็ไม่สนุกแบบเต็มที่ (บางโมเมนต์ผมแอบรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังดู Jack Reacher อยู่ด้วยล่ะเออ 555)

หนังกำกับโดย Boaz Yakin ที่ฝากผลงานอมตะอย่าง Remember The Titans เอาไว้ สำหรับเรื่องนี้ก็ถือว่าดูได้เรื่อยๆ ครับ จริงๆ ถือเป็นหนังที่เข้าท่าเรื่องหนึ่งเลยล่ะ เพียงแต่ความกลมกล่อมยังไม่เต็มที่ ความบันเทิงยังไม่เต็มร้อย และตัวละครในเรื่องก็ดูสุดโต่งอยู่หน่อยๆ ประมาณว่าถ้าดีก็ดี ถ้าร้ายก็ร้ายไปเลย อะไรเหล่านี้ทำให้ด้านมิติตัวละครไม่ค่อยเสริมอารมณ์หนังเท่าไร

ดาราในเรื่องก็แสดงได้เรื่อยๆ ครับ คนที่น่าจดจำสุดๆ สำหรับผมคือ Mia Xitlali ในบทคาร์เมน สาวสวยที่จัสตินรู้สึกดีๆ ด้วย เธอคนนี้สวยคม น่ารัก และดูเป็นตัวละครที่มีมิติน่าสนใจที่สุดของเรื่อง ซ้ำยังคอยเตือนสติตัวเอกในหลายๆ หน เพียงแต่บทเธอก็ยังไม่เด่นสุดๆ แบบที่ควรจะเป็นน่ะครับ

ส่วนดารารุ่นเก่าอย่าง Thomas Haden Church และ Lauren Graham ก็ถือว่ากลางๆ โดยเฉพาะ Church ที่จริงๆ แกแสดงหนังดีครับ แต่บทในเรื่องดูแบนไปหน่อยเท่านั้นเอง

ยอมรับว่าตอนแรกสนใจหนังเรื่องนี้มากล่ะครับ เพราะมีพล็อตเกี่ยวกับสุนัขแสนรู้ และกำกับโดย Yakin ส่วนผลที่ได้ก็ถือว่ายังโอเค เพียงแต่ยังลงตัวหรือดีได้มากกว่านี้อีกพอสมควรน่ะครับ อารมณ์ประทับใจมันยังไม่ไหลมาสักเท่าไร โดยรวมๆ หนังดูดี แต่ยังไม่เด่นแบบเต็มที่

อย่างหลายๆ ฉากในเรื่อง หากเป็นหนังบางเรื่องก็จะทำให้เราเฮหรือสะใจได้ แต่กับเรื่องนี้อารมณ์เฮมันยังไม่มาน่ะครับ อย่างตอนคุณแม่ทนไม่ไหวอัดคำพูดใส่ตำรวจในตอนท้ายเป็นต้น มันดูเป็นฉากสำคัญนะ แต่ยังไม่กระทุ้งมาที่ใจเราแบบเต็มๆ

แต่หนังก็ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งครับ ลงทุนไป $20 ล้าน ได้คืนมา $42 ล้าน ก็ไม่ขาดทุนครับ เพียงแต่ยังไม่สามารถคืนฟอร์ม Yakin ได้แบบเต็มตัว

ผมว่าพี่แกย้อนไปทำหนังกีฬาอีกสักเรื่องน่าจะเวิร์กนะ เพราะลองมาหลายแนวแล้วยังไม่เข้าเป้าสักที ลองกลับไปหาสิ่งแจ้งเกิดอีกสักหน เพื่อจะกลับมาตั้งลำได้สำเร็จ

สองดาวครึ่งครับ

Star22

(7/10)