Just Like Heaven ทำให้ผมนึกย้อนไปสมัยที่หนังโรแมนติกยังมีให้เราดูในโรงอยู่เรื่อยๆ ครับ ช่วงนั้นมาแทบทุกเดือน สนุกมากสนุกน้อยก็ว่ากันไป แต่ส่วนใหญ่จะค่อนข้างโอเค ดูแล้วได้รอยยิ้มและความสุข
หนังเล่าถึงเดวิด แอ๊บบอตต์ (Mark Ruffalo) สถาปนิกหนุ่มที่ย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง แล้วเขาก็ต้องเจอกับเรื่องประหลาด เมื่อมีหญิงสาวนางหนึ่ง (Reese Witherspoon) ชอบโผล่มาในห้องเขาอยู่เรื่อย ตอนแรกนึกว่าภาพหลอนแต่ที่ไหนได้เธอเป็นผีครับ ผีที่ชือเอลิซาเบธ มาสเตอร์สัน คุณหมอสาวทีประสบอุบัติเหตุเมื่อหลายเดือนก่อน แต่วิญญาณเธอยังไม่ไปไหนเพราะนี่คือห้องที่เธอเคยอยู่เหมือนกัน
ตอนแรกเดวิดกับเอลิซาเบธก็ตีกันกวนกันตามสูตรน่ะครับ ก่อนที่พวกเขาจะค่อยๆ รู้สึกผูกพันกัน แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาจะได้ลงเอยกันไหม ก็ต้องไปดูกันในหนังนะครับ
ช่วงต้นๆ หนังอาจดูเรื่อยๆ สักหน่อยครับ แต่ความสนุกเพลิดเพลินจะเริ่มไหลมาเมื่อเดวิดกับเอลิซาเบธเริ่มรู้จักกัน แล้วมันก็มีปมให้เราตามเรื่องด้วยครับ ประมาณว่าเอลิซาเบธเธอจำรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเองตอนยังมีชีวิตไม่ค่อยได้ เดวิดเลยต้องช่วยสืบช่วยหาคำตอบ ขณะเดียวกันเดวิดเองก็มีปมในใจ เพราะการที่เขาย้ายมาอยูห้องนี้เพียงลำพังมันก็มีสาเหตุเหมือนกัน อะไรเหล่านี้ทำให้หนังมีทิศทางให้เราตามเรื่องไปเรื่อยๆ จนจบเลยครับ
หนังกำกับโดย Mark Waters แห่ง Freaky Friday และ Mean Girls สำหรับเรื่องนี้ก็ถือว่าเขาคุมหนังได้สนุกดีล่ะครับ เล่าเรื่องได้ชวนติดตาม จังหวะการเปิดปมคลายปมก็กำลังเหมาะ และหนังยังยาวแค่ 1 ชั่วโมงครึ่งครับ ไม่ยาวเกิน กำลังดี พอดีอิ่ม
ในแง่การแสดงนั้น Witherspoon เธอลอยลำอยู่แล้วครับ บทสาวสวยกึ่งโก๊ะกึ่งกวนแบบนี้เหมาะกับเธออย่างยิ่ง ส่วน Ruffalo ก็แสดงได้น่ารักเหมือนกันครับ ตอนแรกอาจดูกวนโทสะสักหน่อย แต่พอเวลาผ่านไปใจของเขาเริ่มสัมผัสกับความน่ารักของเธอ เขาก็สามารถถ่ายทอดความรักและความอ่อนโยนออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ จนทำให้เราแอบเอาใจช่่วยให้พวกเขาได้ลงเอยกันเลยล่ะครับ เป็นคู่ที่น่ารักดีจริงๆ
แต่รายที่ขโมยซีนแบบเนียนๆ เลยต้องยกให้ Jon Heder ในบทดารีลเจ้าของร้านหนังสือเก่าที่ช่วยชี้แนะเดวิดในการติดต่อกับวิญญาณของเอลิซาเบธ นายคนนี้ดูเมาดูลอยแบบสุดๆ แต่ไปๆ มาๆ ก็เป็นคนที่ดูมีหลักมีการ สามารถพึ่งพาได้ที่สุด โดยส่วนตัวมองว่าบทแบบนี้เล่นยากนะครับ เพราะบทต้องดูต๊องๆ เมาๆ แต่ขณะเดียวกันก็ต้องดูน่าเชื่อ ดูฝากผีฝากไข้ได้ ซึ่ง Heder ทำได้อย่างเจ๋ง และเป็นชูรสชั้นดีให้กับหนังเลยก็ว่าได้
สนุกครับ พูดได้เต็มปากเลยว่าสนุก ดูแล้วอิ่มใจ ได้หัวเราะ ได้ซาบซึ้ง แม้พล็อตจะไม่ได้แปลกใหม่อะไรมาก (ยิ่งใครโตมากับยุค 80 – 90 นี่จะพบว่าพล็อตทำนองนี้หนังฮ่องกงเอาไปใช้กันบ่อยสุดๆ) แต่หนังดูเพลินครับ ทุกอย่างกำลังดี และช่วงไคลแม็กซ์ก็ทำออกมาได้ลุ้นไม่น้อยด้วย
และที่สำคัญที่สุดก็คือ หนังทำให้เราเชื่อครับว่าพวกเขาตกหลุมรักกันและกัน
ถ้าจะมีอะไรให้เสียดายสักหน่อยก็คงเป็นเรื่องรายได้น่ะครับ หนังลงทุนราว $58 ล้าน แต่ทำเงินในอเมริกาไปแค่ $48 ล้าน ถ้ารวมทั่วโลกก็ $102 ล้าน ถือว่าไม่สวยสักเท่าไร – เสียดายครับ เพราะจริงๆ หนังถือว่าทำได้อร่อยคล่องคอไม่แพ้ผลงานก่อนๆ ของ Witherspoon อย่าง Legally Blonde และ Sweet Home Alabama เลย
ใครชอบหนังรักโรแมนติกเบาสมองผสมแฟนตาซีหน่อยๆ น่าจะถูกใจกับเรื่องนี้ครับ
สองดาวครึ่งครับ
(7/10)