สุสาน ความตาย เงื่อนงำ และความโหดร้าย…
ในมหานครนิวยอร์กยุคปี90 ความมืด ยามค่ำคืน สายฝน ถนนเฉอะแฉะ เหตุการณ์ลักพาตัว และงานสะกดรอยใต้ดินที่ตำรวจไม่อาจยุ่งเกี่ยวได้ ทำให้หนังสืบสวนอย่าง A Walk Among The Tombstones มีเสน่ห์ในความลี้ลับของการค้นหาเงื่อนงำในเหตุการณ์ลักพาตัว ผสมความหวาดกลัวและสยดสยอง แม้จะไม่ใช่หนังบู๊แอ็คชั่นระห่ำ แต่ก็มีเนื้อหาที่โหดร้ายหนักหน่วงชวนให้ระทึกอยู่เสมอ
A Walk Among The Tombstones ผลงานการกำกับภาพยนตร์ล่าสุดของ สก็อต แฟรงก์ (ผู้เขียนบท เดอะ วูฟเวอรีน) สร้างจากนวนิยายสืบสวนฆาตกรรมเล่มดังของอเมริกาของ ลอว์เรนซ์ บล็อค ซึ่งงานกำกับของสก็อตทำให้รายละเอียดของอารมณ์ของนวนิยายสืบสวนอันเร้นลับ พิศวง น่าสะพรึงกลัวได้ส่งผ่านด้วยองค์ประกอบต่างๆในภาพยนตร์ ไม่ว่าการกำกับการแสดง ซึ่งได้นักแสดงนำอย่าง เลียม นีสัน (เทคเคน1-2,แบทแมนบีกิน) ซึ่งก็ถ่ายทอดความเป็น แมท สคัดเดอร์ อดีตตำรวจฝีมือดีที่ออกจากตำแหน่งและรับงานนักสืบเอกชนใต้ดิน ตัวละครมีบุคลิกซับซ้อน มีมิติค่อนข้างลึกในเชิงเหตุและผลในการคิด ตัดสินใจหรือวางแผนทำอะไร ซึ่งทั้งสก็อตและเลียมได้ตีความและถ่ายทอดออกมาจากนวนิยายได้อย่างลึกซึ้ง รวมไปถึงนักแสดงอื่นๆที่มีส่วนพัวพันเกี่ยวข้องในเรื่อง ไม่ได้ดูเป็นเพียงแค่ตัวประกอบดาษดื่น กลับมีความหมาย ความสำคัญเชื่อมโยงเกี่ยวพันกันด้วยเหตุและผล และด้วยปูมหลังเชิงลึกของแต่ละตัวละคร ซึ่งแสดงออกมาได้เข้มข้นชัดเจนกันแทบทุกตัวละคร
“งานที่ตำรวจไม่อาจยุ่งเกี่ยว…สู่การไล่ล่าซ้อนแผน”
เมื่ออดีตตำรวจเก่าฝีมือเยี่ยมอย่างแมทถูกว่าจ้างในงานที่หินที่สุดงานหนึ่งในชีวิต เมื่อภรรยาของพ่อค้ายาเสพติดถูกลักพาตัวไปและถูกฆ่าอย่างโหดร้าย เมื่อไม่อาจพึ่งผู้รักษากฏหมายได้การล่าฆาตกรต่อเนื่องที่ไร้เงื่อนงำใดๆจึงเป็นหน้าที่ของแมท เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเข้มข้นหนักหน่วงตั้งแต่จนจบ สอดแทรกด้วยเหตุผลและจุดเบี่ยงเบนชีวิตของอดีตตำรวจอย่างแมท ทำให้ตัวเรื่องมีมิติและน้ำหนักเชิงลึกมากและน่าติดตามตลอดตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง
อารมณ์เคร่งเครียด ขุ่นมัว หวาดผวาถูกถ่ายทอดผ่านองค์ประกอบต่างๆในการผลิตภาพยนตร์ ไม่ว่าจะเป็นภาษาภาพต่างๆที่ถ่ายทอดองค์ประกอบภาพได้ยอดเยี่ยม ภาพไม่ได้สั่นไหวจนน่าปวดหัว กลับเรียบง่ายเคลื่อนไหวราบรื่นต่างถ่ายทอดความเค้น ความตึงเครียด และความหวาดผวาผ่านมุมกล้องต่างๆ ขนาดภาพได้อย่างน่าติดตาม (หากผู้กำกับภาพตัดสินใจใช้ภาพแบบสั่นไหวชวนปวดหัว เสน่ห์ในการเล่าเรื่องอาจขาดหายไปเลยก็ได้) การออกแบบงานสร้างก็ทำได้ดีอย่างน่าชื่นชม ทำให้เราเห็นภาพของมหานครนิวยอร์กในยุคปี90 ในยุคY2K ในแง่มุมที่ไม่ปลอดภัยได้อย่างน่าหวาดกลัว เกือบครึ่งเรื่องเกิดขึ้นในคืนฝนตก หรือกลางคืนที่น่าหวาดกลัวของเมืองใหญ่ ถ่ายทอดออกมาได้อารมณ์ทีเดียว การออกแบบเสียงรวมถึงเพลงประกอบ(หากฟังแบบซาวน์แทรก)จะพบความละเอียดละเมียดละไมในการออกแบบเสียง ไม่ได้เป็นธรรมชาติแต่ให้อารณ์ถึงขีดสุด การตัดต่อไม่ได้หวือหวามาก แต่ค่อยๆเล่าเรื่องราวค่อยเป็นค่อยไปและได้อารมณ์เป็นอย่างดี ทุกองค์ประกอบตั้งแต่การกำกับ การแสดง จนถึงการตัดต่อเป็นองค์ประกอบที่ผสมผสานและถ่ายทอดอารมณ์ของภาพยนตร์ได้อย่าง “ทริลเลอร์-ลึกลับ”
ราวกับอ่านนิยายสืบสวนฆาตกรรมที่สนุกและโหดร้ายเรื่องหนึ่งตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วพออ่านจบแล้วคุณจะบอกว่า A Walk Among The Tombstones เป็นหนังเรื่องที่ยอดเยี่ยมมีชั้นเชิงเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว