Ip Man 4: The Finale
— 6.6/10 —
ดูได้เรื่อยๆ เพลินๆ บู๊มียังคงสนุก ดราม่ามาแต่ธรรมดามาก
เป็นหนังยิปมันภาคที่ “อิหยังวะ” เยอะที่สุดแล้ว
ปิดตำนานยิปมันได้ไม่สวยงามเท่าไหร่
ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าหนัง Ip Man ที่อ่านว่ายิปมัน ไม่ใช่ ไอ-พี แมน จะเดินทางมาถึง ภาคที่ 4 ได้ จากใจจริงคิดว่ามันจบดีไปตั้งแต่ภาค 2 แล้ว แต่ก็ทำภาค 3 ออกมา แถมยังมีภาคแยก Master Z ออกมาอีก และแน่นอนว่าออกมากี่ภาคก็ไปดูอยู่ดี เพราะความมันในฉากแอ็คชั่นก็ยังคงสร้างความบันเทิงให้เหมือนเดิม
จนมาถึง Ip Man 4: The Finale ที่แน่นอนว่าเป็นภาคปิดคงจะไม่มีต่อแล้ว (ก็เขียน The Finale ซะแบบนั้น) นับว่าเป็นเวลานานเหมือนกันที่ทิ้งห่างจากภาค 3 ในปี 2016 กับเรื่องราวบั้นปลายชีวิตของอาจารย์ยิปมันที่รู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็งชนิดร้ายแรง แต่ตนเองก็ติดปัญหาอยู่เรื่องเดียวคือลูก ที่มีความคิดเห็นสวนทางกัน ยิปมันอยากให้ลูกมีการศึกษาดีๆ แต่ลูกอยากเป็นอาจารย์สอนกังฟูเหมือนพ่อ เลยทำให้ยิปมันตัดสินใจเดินทางไปอเมริกาเพื่อหาโรงเรียนให้ลูกเรียน ประจวบเหมาะกับคำเชิญของลูกศิษย์อันเป็นที่รักอย่าง บรูซลี ที่ได้ชวนไปดูเขาแข่งพอดีพอดี แต่พอไปที่นู่นก็เจอกับปัญหาต่างๆ มากมาย รวมถึงการต้องกู้ศักศรีดิ์ของชาวจีนในไชนาทาวน์จากทหารอเมริกันสุดโหดด้วย
ภาคนี้มีประเด็นเล่าเยอะกว่าภาคก่อนๆ พอสมควร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวาระสุดท้ายของตัวยิปมันเอง เรื่องปัญหาครอบครัว เรื่องคนจีนในสังคมอเมริกา แต่ทุกเรื่องราวที่มันเกิดขึ้นมันกลับถูกถ่ายทอดออกมาได้ธรรมดาและเช๊ยเชย คือบทมันเพลเซฟมากเกินไป สูตรสำเร็จมากเกินไปจริงๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นฉากต่อสู้มันก็ยังสนุกอยู่ ถึงแม้เราจะคิดว่ามันไม่พีคหรือน่าตื่นตาตื่นใจเท่าภาคก่อนๆ ที่ผ่านมาก็ตาม
ที่เราจั่วหัวไปว่าเป็นภาคที่ “อิหยังวะ” เยอะที่สุดแล้ว คือเรื่องแรกที่เห็นชัดๆ เลย มันต้องมีการต่อสู้กันของทหารอเมริกาและยิปมัน ซึ่งมันมีฉากที่ทางฝั่งอเมริกาบ่นโวยวายว่าเนี่ยการต่อสู้ที่พวกเราใช้คือเก่งที่สุดในโลกไอ้มวยจีนอย่างกังฟูหรือหย่งชุนจะมาสู้ได้ยังไง แต่ไอ้การต่อสู้ที่พวกนายใช้มันคือคาราเต้ ซึ่งมันมีต้นกำเนิดมาจากญี่ปุ่นไม่ใช่หรอ – – ดูไปดูมาก็รู้สึกตะหงิดๆ ยังไงชอบกลไม่รู้ และ “อิหยังวะ” ต่อมาคือการที่ในเรื่องมีกังฟูหลายชนิดมาก แต่ดันเอามาเหมือนจะบอกว่าหย่งชุนดีที่สุด คือมีอาจารย์คนอื่นๆ ต้องมาปะทะฝีมือกับคาราเต้ แต่ดันแพ้หมด เหมือนมวยเหล่านั้นกลาเป็นตัวประกอบไปซะอย่างนั้น ยังไม่หมดเท่านั้น “อิหยังวะ” ต่อมาคือประเด็นเรื่องพ่อลูกที่คลี่คลายง่ายเหลือเกิน และในภาคนี้ไม่รู้ทำไม อะไรนิดอะไรหน่อย เอะอะจะหาเรื่องต่อยกันอย่างเดียวเลย อันนี้ไม่พอใจไอ้นี่ “มาต่อยกัน” หลายฉากเป็นแบบนี้เยอะมาก ในใจก็คิดแบบ เออ คนเราหาเรื่องต่อยกันได้ง่ายขนาดนี้เชียว
สรุปแล้ว Ip Man 4: The Finale มันคือภาคจบที่ถ้าคนที่ติดตามมาตลอดก็คงต้องไปดูแหละ มันก็ยังคงสนุก เรื่อยๆ ดูได้เพลินๆ และฉากต่อสู้มันก็ยังคงความบันเทิงอยู่ แต่อย่างที่บอกมันแค่ไม่พีคเหมือนภาคก่อนๆ แล้ว รวมถึง Finale Fight ที่รู้สึกไม่ได้กินใจ ประทับใจ หรือว้าวอะไรเท่าไหร่เลย รวมถึงประเด็นดราม่าแต่ละอย่างในหนังมันธรรมดามากๆ เพลเซฟเกินไปจริงๆ ไม่ได้เอามาขยี้เรียกน้ำตา เหมือนแค่อยากบอกให้คนดูรู้เฉยๆ เท่านั้น ฉากที่เรารู้สึกเอ็นจอยและสนุกกับมันที่สุดในภาคนี้คงเป็นฉากต่อสู้ของบรูซลีนั่นแหละ ถึงจะมีน้อย แต่สนุกสุดละ
ปล. ลูกสาวประธานสมาคมจีนดีงามมาก