The Fault in Our Stars (Josh Boone / USA / 2014)
เสียดายรายละเอียดเล็กๆน้อยๆในหนังที่มันไม่เรียบรื่นไปหน่อย..ทั้งที่เรื่องราวและความดราม่ามันสามารถให้ไปถึงขอบตลิ่งติ่งน้ำตาได้ไม่ยาก..ซึ่งก็ไม่ยากจริงๆเพราะเราก็เห็นคนดูหลายคนหลั่งน้ำตาสะอื้นไห้เวลาที่ตัวละครสมหวังมีความสุขหรือทุกข์เศร้า แต่เสียดายมากๆที่คนแพ้ทางหนังดราม่าประมาณนึงอย่างเราไม่ได้เสียน้ำตาร่ำอาวรณ์แต่อย่างใด
ในความรู้สึกส่วนตัวอาการป่วยกำเริบของพระเอก เป็นการซ่อนที่มิดชิดเกินไปหน่อย ซึ่งไม่มีสิ่งบอกใบ้ที่นำมาสู่การเปิดเผย ทำให้รู้สึกว่ามันกลายเป็นการออกหมัดแบบดื้อๆในช่วงเวลาที่ตัวละครมีความสุข จนยัดเยียดความเศร้าอย่างตั้งใจ
แต่สำหรับแฟนหนังสือน่าจะรู้สึกไหลรื่นมากกว่าคนที่ไม่ได้อ่านเพราะคงสามารถอุดช่องโหว่หลายๆที่ได้จากการที่ได้จินตนาการผ่านหนังสือมาแล้ว คือมันมีหลายซีนที่ตรรกะทั้งสถานการณ์และตัวละครที่บางเบามากๆ อย่างเช่น พระเอกเรียกเช็กบิลดินเนอร์ในร้านอาหารหรูโดยที่น่าจะรู้ก่อนหน้าจากคำเชิญว่าจะมีคนเลี้ยง หรือ ซีนปาไข่แก้แค้น รวมถึงจุดเปลี่ยนความคิดความรู้สึกตัวละครอื่นๆที่เร็วและง่ายไปหน่อย
แต่ความน่าสนใจก็มีอยู่มาก ทั้งเบื้องหลังชีวิตและทัศนคติคนป่วยรอวันตายที่มีต่อชีวิตและความรักของพระเอกนางเอกที่ซ่อนปมความจริง รวมถึงซับพล็อตเรื่องราวเกี่ยวกับหนังสือที่นางเอกพระเอกอ่าน และความอำมหิตภายในครอบครัว ที่ค่อนข้างมั่นใจว่าส่วนใหญ่มาจากความดีของหนังสือเสียมากกว่า
อย่างหนึ่งที่ทำให้หนังดูเรื่อยไหลมากขึ้นคือพระเอกนางเอกที่เหมาะกันดี เล่นดีมีเสน่ห์ทั้งสองคน กับเรื่องราวดราม่าความรักและสังขารที่พร้อมจะลาโลกที่จัดเต็มตั้งแต่ลักษณะตัวละครที่มีอุปสรรคทั้งโรคภัย ฐานะ และความสัมพันธ์ ซึ่งสามารถเรียกความเศร้าจนน้ำตาทำให้รายละเอียดทางภาพยนตร์พล่ามัว