Author: Admin Entertain

EXODUS จากพระคัมภีร์ สู่ จอภาพยนตร์ ตามในพระคัมภีร์ ครั้งก่อนคริสตกาลชาวยิวก่อนจะรวมชาติและถูกขนานนามว่าเป็นชาวอิสราเอล พวกเขาจำนวนมากถูกต้อนไปเป็นทาสในอียิปต์ ถูกใช้แรงงานและทารุณกรรมอย่างโหดร้ายเป็นเวลาหลายชั่วอายุคน แต่ถึงกระนั้นชาวยิวก็ไม่ได้ละทิ้งศรัทธาที่มีต่อพระเจ้า และสุดท้ายพระเจ้าก็ไม่ได้ทอดทิ้งพวกเขา พระเจ้าได้สื่อสารและมอบหมายให้โมเสสกอบกู้ชนชาติยิวขึ้นมาจากการกดขี่ทรมานของชาวอียิปต์ และได้มอบอำนาจผ่านไม้เท้าเลี้ยงแกะให้โมเสสแสดงอัศจรรย์หลายประการ ทำให้โมเสสพาชาวยิวอพยพออกจากฝั่งอียิปต์กลับไปยังคานาอันดินแดนมาตุภูมิจนสำเร็จ โดยใช้เวลากว่าสี่สิบปี เมื่อเรื่องราวตามหน้าประวัติศาสตร์ถูกตีแผ่และขยายความขึ้นมาเป็นอภิมหาภาพยนตร์ที่กำกับโดย ริดเลย์ สก็อตต์(ผู้ซึ่งเคยกำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยมตุ๊กตาทองอย่างกลาดิเอเตอร์มาแล้ว หรือสร้างภาพยนตร์อิงประวัติศาสตร์ที่น่าจดจำอย่างคิมดอม ออฟ เฮเว่นที่ตีแผ่ประวัติศาสตร์การถือครองพื้นที่กรุงเยรูซาเล็มในประวัติศาสตร์โลกได้อย่างน่าชื่นชม) บอกได้ตั้งแต่ก่อนเข้าชมว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมมากๆที่สุดอีกเรื่องหนึ่งของโลกเลยก็ว่าได้ ซึ่งคำกล่าวนี้ก็ไม่ได้เกินจริงแต่อย่างใดหลังจากที่ได้เข้าชม….  “สมบูรณ์แบบ และไร้ที่ติ” คงเป็นคำที่เหมาะสมที่สุดหากจะให้จำกัดความสั้นๆให้กับการกำกับภาพยนตร์ของคุณปู่ ริดเล่ย์ สก็อตต์วัย77ปี ผู้ที่สร้างตำนานให้กับวงการภาพยนตร์หลายต่อหลายเรื่องอาทิกลาดิเอเตอร์(ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมAcademy Awards) คิงดอม…

The Possession of Michael King (David Jung / 2014) ด้วยความที่เป็นหนังกึ่งๆ สารคดีปลอมและแฮนด์เฮลด์ทั้งเรื่องเป็นเรื่องที่ 3 ของหนังแนวนี้ที่เข้าฉายโรงในไทยปีนี้ถัดจาก Mr.Jones และ As Above, So Below นอกจากถ่ายแฮนด์เฮลด์แล้วมันยังมีช็อตกล้องวงจรปิดที่นำมาใช้ในลักษณะคล้ายกับ Paranormal Activity ซึ่งด้วยวิธีการทั้งหมดทั้งมวลนี้เรารู้สึกว่าหนังมันซ้ำซาก ไม่แปลกใหม่ และไม่น่าสนใจด้วยการเล่า คือช่วงแรกๆ ไปจนถึงกลางเรื่องก็คิดว่าถ้าเล่าอย่าง Magic Magic มันอาจจะเล่าได้ไหลลื่นสนุกกว่านี้ แต่พอมาถึงช่วงท้ายก็..เออ…มันเล่าแบบนี้นี่แหละดีแล้ว…

Nurse With Big Breasts

สุดขีดความบ้าคลั่ง สุดขีดจินตนาการดิบที่ผสานเป็นเนื้อเดียวกับเนื้อเรื่องดิสโธเปียว่าด้วยเหล่ามนุษย์ที่หลงเหลือจากนิวเคลียร์ การจัดการการปกครองและจัดสรรเพื่อความอยู่รอดภายใต้ทรัพยากรที่ร่อยหรอมีพื้นที่สีเขียวเพียงหยิบมือกลางทะเลทรายร้อนแร้ง และเศษซากเหล็กๆ เครื่องยนต์ที่ถูกนำมาพัฒนาเป็นพาหนะและอาวุธในการปกครองและไล่ล่าแย่งชิงกันตลอดเวลาสองชั่วโมงในหนังที่เต็มไปด้วยความมันส์และโดดเด่นด้วยวิชวลสุดตระการตา ความวินาศสันตะโรที่คงความสดดิบอย่างหาได้ยากยิ่งในหนังเสกลใหญ่ในยุคปัจจุบันที่ทำท่าใหญ่โตแต่เนื้อในล้วนแล้วเจี๋ยมเจี้ยมทั้งสิ้น      จินตนาการหนังชุดนี้ของผู้กำกับสุดเก๋าอย่าง จอร์จ มิลเลอร์ เคยสั่นสะเทือนคอหนังแอคชั่นมาแล้วเมื่อสามสิบปีที่แล้วจนขึ้นหิ้งเป็นหนึ่งในคลาสสิคตลอดกาล แม้จะเว้นห่างช่วงมานานด้วยปัจจัยด้านต่างๆ แต่การกลับมาครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้เหล่าผู้รอคอยผิดหวัง เพราะ จอร์จ มิลเลอร์ ยังคงเปี่ยมไปด้วยจินตนาการที่ทรงพลัง เข้มข้นไปด้วยลูกบ้าที่เหนือความคาดหมาย ผลคือความน่าตื่นตาตื่นใจที่ไม่ธรรมดาและเตรียมขึ้นแท่นคลาสสิคตลอดกาลอีกเรื่องหนึ่งได้เลยเมื่อวัดจากฟีดแบ๊กของคนดูทั่วไปและนักวิจารณ์ที่ค่อนไปทางบวกอย่างล้นหลาม      นอกเหนือไปจากความตระการตาของวิชวล ประเด็นที่มิลเลอร์หยิบจับอาจไม่ได้เป็นประเด็นแปลกใหม่อะไรเมื่อพูดถูกโลกยุคที่ผ่านพ้นขีดสุดของความเจริญ นำไปสู่การล่มสลายของอารยธรรม กลับไปใช้ชีวิตอย่างสามัญอย่างแก่งแย่งในโลกที่ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมไม่เอื้อแก่การมีชีวิตอีกต่อไป การมีชีวิตอยู่ต่อไปได้จึงเป็นการใช้สอยวัตถุเศษซากปรักหักพังผนวกกับร่องรอยอารยธรรมทางปัญญาเข้าประดิษฐ์และจัดสรรทรัพยากร ตั้งระบบการเมืองการปกครองแบบโลกใหม่ที่ความน่าสนใจของมันคือการกลับไปเสมือนเป็นมนุษย์ป่าเถื่อน แต่ไม่ใช่มนุษย์ป่าเถื่อนที่อ่อนเดียงสา จึงเป็นการผสมผสานกันระหว่างเศษซากของความเป็นโลกที่ร่อยหรอ…

The Voices (Marjane Satrapi / USA, Germany / 2014) เรื่องราวของ Jerry (Ryan Reynolds) ชายหนุ่มพนักงานบริษัทผลิตอ่างอาบน้ำที่หูแว่วมโนไปเองว่าหมาตัวโตกับแมวตัวแสบที่เลี้ยงไว้มันพูดคุยโต้ตอบกับเขาได้  และนี่ก็คือที่มาของชื่อเรื่อง The Voices  ซึ่งก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการประกวดประชันเสียงร้องเพลงแต่อย่างใด  ทุกครั้งที่กลับมาบ้านที่อาศัยอยู่ตัวคนเดียว  เสียงของหมาฝั่งธรรมะแมวฝั่งอธรรมที่เป็นตัวแทนฝ่ายรัฐบาลและฝ่ายค้านถกเถียงโต้แย้งกันตลอดเวลาที่ Jerry มีเรื่องให้ต้องกังวลหรือขบคิดทั้งเรื่องเล็กน้อยอย่างเวลาเปลี่ยนช่องทีวีไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ อย่างการฆ่าคนตาย  ทำให้เกิดการเมืองภายในจิตของเขาซึ่งขณะเดียวกันเขาก็ต้องเป็นศาลสูงชี้ทางเดินตัวเอง จิตใจส่วนหนึ่ง Jerry ก็ยังฝังใจอยู่กับอดีตวัยเด็กที่เกิดเหตุการณ์ฝังใจจนทำให้เด็กชายกลายเป็นฆาตกรในหน้าข่าว  ในวัยผู้ใหญ่นอกจากที่ Jerry ต้องเลี้ยงดูหมาแมวแล้วยังต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง…

Kingsman: The Secret Service (Matthew Vaughn / UK, USA / 2015) Matthew Vaughn เป็นผู้กำกับที่ถนัดเลือกพล็อตหยิบประเด็นและโครงสร้างหนังสไตล์เก่าๆ ที่บางทีแค่มองจากหน้าหนังแล้วมันทำท่าจะเห่ยจะเชยล้าหลังมาบิดให้เก๋าให้บันเทิงแถมยังมีสาระเข้ากับสังคมโลกปัจจุบันได้อยู่มือ  อีกทั้งยังดูดีและทันสมัยทั้งที่มันเกือบจะเชยบรรลัยโลกอยู่แล้วก็ตาม  อย่าง Kick Ass ที่บิดมุมมองซูเปอร์ฮีโร่เสียใหม่  กับ X-men: First Class ที่รีบูทใหม่แต่ยังครบครันทั้งความสนุกและเนื้อหาที่หนักแน่นและแตกต่างจากเวอร์ชั่นก่อนหน้า   ไม่เคยเห็น Colin Firth เล่นฉากแอคชั่นมาก่อน  พอเห็นครั้งแรกก็ถึงกับเซอร์ไพรส์ทีเดียว  ท่าทางและท่าทีสุขุมนุ่มลึกในชุดสูทเนี้ยบๆ…

The Last: Naruto the Movie (Tsuneo Kobayashi / Animation / Japan / 2014) เพิ่งเคยดู Naruto ในเวอร์ชั่น The Movie เป็นครั้งแรก หลักๆ ที่ทำให้หนังไม่พีคสุดๆ ไปเลย ทั้งที่เรื่องราวที่หยิบมาเล่ามันทำได้ ก็คือคอนฟลิกต์ที่มันเบาเกินไปหน่อยทั้งภาระกิจโลกและภารกิจรัก ที่มันมีเงื่อนไขแค่ไม่กี่อย่างให้ตัวละครฝ่าด่าน และบางด่านคนดูกลับรู้ก่อนและรู้มากกว่าตัวละครซะอีกว่าจะข้ามมันไปได้ยังไงมันก็เลยยิ่งดร็อปลง แต่ดีที่มันยังเรื่อยๆ คงเส้นคงวาไม่ได้หล่นตุ้บหัวฟาดพื้น เสียดายแอคชั่นเล็กๆ น้อยๆ ที่มันเก็บรายละเอียดไม่ดีอยู่บ้าง แล้วก็การกำกับการดีไซน์ฉากแอคชั่นที่มันเท่าๆ…