เร็วทะลุเร็ว – Raew-Talu-Raew

เร็วทะลุเร็ว (2014)

พันนา ฤทธิไกร

พันนา ฤทธิไกร อาจไม่ใช่คนทำหนังที่เล่าเรื่องเก่ง ตลอดทั้งเรื่องมันพรุนไปด้วยข้อบกพร่อง ทั้งที่เราไม่ได้คาดหวังอะไรกับมิติของบท การกำกับการแสดง แต่แม้กระทั่งสิ่งที่ดีอันเป็นจุดแข็งที่สุดของหนังอย่างคิวแอคชั่นก็ยังผสมผสานกันทั้งสิ่งที่ยอดเยี่ยมและหลายอย่างที่ไม่เข้าท่า มันเหมือนเป็นหนังที่เต็มเปี่ยมไปด้วยpassion ของความเป็นแอคชันคลาสสิค เต็มไปด้วยโมเมนต์ที่ดี ขณะเดียวกันก็ประดักประเดิดขาดเป็นวิ่นๆ ไม่สามารถกลมกลืนลงตัวได้ในแบบคนทำหนังที่เล่าเรื่องเก่ง แต่ก็เป็นหนังที่เต็มไปด้วยรสชาติแอคชันไทยคลาสสิคอย่างที่ใครก็ทำไม่ได้เหมือนกัน

คิวบู๊ในหนังทะเยอทะยานเกินงบประมาณไปไกลมาก แต่สิ่งที่พันนาเลือกคือการชักดาบสองคมดันไปให้สุดจนสุดทาง การจะพารถไฟไทยเหิรฟ้าไปชนคอปเตอร์แลกมาด้วยซีจีห่วยบรม เป็นการตัดสินใจที่บ้าและกล้าดีในยุคที่คนไทยมีมารตฐานซีจีระดับฮอลลีวู้ดโอนลี่เป็นพื้นยืนไปแล้ว

นอกจากซีจีที่ดูจะเป็นปัญหาไม่น้อยสำหรับคนส่วนใหญ่ที่คงส่ายหัวไม่รับ ซาวด์เอฟเฟกในคิวบู๊ก็ดูจะเป็นอะไรที่น่ารำคาญไม่น้อย การใส่ซาวด์เอฟเฟกหลายๆ ครั้งที่ไม่เมกเซนส์และดูจะพร่ำเพรื่อไปหน่อย เป็นมุขที่โพสต์โปรดักชั่นของสหมงคลฟิล์มไม่ได้พัฒนาขึ้นมาจากยุคองค์บากเท่าไหร่เลย

แต่ในฐานะที่หนังเรื่องนี้เป็นหนังเรื่องสุดท้ายของตำนานผู้กำกับ/ผู้ออกแบบคิวบู๊ไทยอย่าง พันนา ฤทธิไกร สิ่งที่สัมผัสได้เต็มๆ จากหนังคืออรรถรสความเป็นหนังแอคชั่นแบบไทยคลาสสิคที่หลังจากนี้ไปเราคงไม่มีโอกาสได้เห็นง่ายๆ อีกแล้ว แม้มันจะเป็นหนังที่เต็มไปด้วยข้อบกพร่อง แต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังความทะเยอทะยานและพลังความหลงใหลในแอคชั่นล้นปรี่จริงๆ และไม่มากไม่น้อยสำหรับคนดูที่เกิดทันยุคทองของฉลอง ภักดีวิจิตร ไล่เรียงมาจนถึงยุคแจ้งเกิดหนังแอคชั่นไทยในระดับโลกอย่างองค์บาก ส่วนผสม รสชาติ บรรยากาศที่เราเคยคุ้นเคยเหล่านั้นมีกลิ่นเจือปนอยู่ในผลงานกำกับสุดท้ายของผู้กำกับคอแอคชั่นขนานแท้เรื่องนี้ไม่มากก็น้อย